Apud ceteros autem philosophos, qui quaesivit aliquid, tacet;
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Te enim iudicem aequum puto, modo quae dicat ille bene noris. Quae in controversiam veniunt, de iis, si placet, disseramus. Verum audiamus. Respondent extrema primis, media utrisque, omnia omnibus. Duo Reges: constructio interrete. Habes, inquam, Cato, formam eorum, de quibus loquor, philosophorum. Quae diligentissime contra Aristonem dicuntur a Chryippo. Tanti autem aderant vesicae et torminum morbi, ut nihil ad eorum magnitudinem posset accedere. Ne tum quidem te respicies et cogitabis sibi quemque natum esse et suis voluptatibus?
- Qui autem esse poteris, nisi te amor ipse ceperit?
- Illud dico, ea, quae dicat, praeclare inter se cohaerere.
- Qui autem de summo bono dissentit de tota philosophiae ratione dissentit.
- Iam in altera philosophiae parte.
- Atque ab isto capite fluere necesse est omnem rationem bonorum et malorum.
An ne hoc quidem Peripateticis concedis, ut dicant omnium bonorum virorum, id est sapientium omnibusque virtutibus ornatorum, vitam omnibus partibus plus habere semper boni quam mali?
- Quis enim redargueret?
- Age nunc isti doceant, vel tu potius quis enim ista melius?
- Haeret in salebra.
- Videmusne ut pueri ne verberibus quidem a contemplandis rebus perquirendisque deterreantur?
- At certe gravius.
- Quid ergo dubitamus, quin, si non dolere voluptas sit summa, non esse in voluptate dolor sit maximus?
- Nam quibus rebus efficiuntur voluptates, eae non sunt in potestate sapientis.
- Nam si propter voluptatem, quae est ista laus, quae possit e macello peti?
- Num igitur eum postea censes anxio animo aut sollicito fuisse?
Itaque his sapiens semper vacabit. Aeque enim contingit omnibus fidibus, ut incontentae sint.
Quid est enim aliud esse versutum?
Fortitudinis quaedam praecepta sunt ac paene leges, quae effeminari virum vetant in dolore. Et nemo nimium beatus est; Ab his oratores, ab his imperatores ac rerum publicarum principes extiterunt. Gracchum patrem non beatiorem fuisse quam fillum, cum alter stabilire rem publicam studuerit, alter evertere. Et nemo nimium beatus est; Est autem a te semper dictum nec gaudere quemquam nisi propter corpus nec dolere. Quasi vero, inquit, perpetua oratio rhetorum solum, non etiam philosophorum sit. Si verbum sequimur, primum longius verbum praepositum quam bonum. Hoc loco tenere se Triarius non potuit. Sed vos squalidius, illorum vides quam niteat oratio. Venit ad extremum; Possumusne ergo in vita summum bonum dicere, cum id ne in cena quidem posse videamur?
In ipsa enim parum magna vis inest, ut quam optime se habere possit, si nulla cultura adhibeatur. Quando enim Socrates, qui parens philosophiae iure dici potest, quicquam tale fecit?